Definition
ประสิทธิผลการสื่อสารโดยใช้ ISBAR หมายถึง การกำหนดกรอบการสนทนา ISBAR
• Identify
• Situation
• Background
• Assessment
• Recommendation
ทำให้เพิ่มความปลอดภัยในการแลกเปลี่ยนข้อมูลสำคัญในระหว่างการดูแลผู้ป่วย
อะไรคือ ISBAR
ISBAR คือแนวทางในการสื่อสารระหว่างทีม และระหว่างสหสาขาวิชาชีพ แบบง่ายๆ ที่มีกรอบในการสื่อสารและส่งต่อข้อมูลที่ชัดเจน เพื่อสร้างความปลอดภัยให้กับผู้ป่วย เช่น เมื่อผู้ป่วยภาวะวิกฤตและต้องให้ความสนใจและรับการรักษาทันที
ทำไมเราต้องใช้ ISBAR
• ISBAR จะช่วยลดช่องว่างในการสื่อสารระหว่างกันของทีม เช่น แพทย์ต้องการข้อมูลเพิ่มเติมจากพยาบาลที่รายงาน
• ISBAR เป็นเครื่องมือที่ช่วยให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และส่งต่อข้อมูลที่มีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะผู้ป่วยที่อยู่ในภาวะวิกฤตหรือมีการเปลี่ยนแปลงของอาการที่เป็นอยู่
• ISBAR เป็นเครื่องมือที่มีขั้นตอนที่ง่ายต่อการจดจำ และช่วยกระตุ้นให้เกิดการสื่อสารระหว่างกันเพื่อให้เกิดความครอบคลุมของข้อมูล
• ISBAR จะช่วยลดอุบัติการณ์การสื่อสารผิดพลาด การไม่ส่งต่อข้อมูล เพื่อสร้างความปลอดภัยให้กับผู้ป่วย
องค์ประกอบ ISBAR
ISBAR คืออักษรย่อของขั้นตอนการสื่อสาร 5 ขั้นตอน
I : Identify การระบุชื่อ ระบุตัวผู้รายงาน/ตัวผู้ป่วย
S : Situation สถานการณ์ที่ทำให้ต้องรายงาน/ที่ต้องส่งเวร
B : Background ข้อมูลภูมิหลังสำคัญเกี่ยวกับสถานการณ์
A : Assessment การประเมินสถานการณ์ของพยาบาล
R : Recommendation ข้อแนะนำหรือความต้องการของพยาบาล
ขั้นตอนการใช้ ISBAR
ก่อนที่เราจะใช้ ISBAR เราควรมีการเตรียมข้อมูล
1 ใช้วิธีการส่อสาร/มีเบอร์โทรศัพท์ของแพทย์ที่หลากหลาย เช่น
• โทรศัพท์มือถือ,โทรศัพท์บ้านในวันหยุดหรือนอกเวลาราชการ,โทรศัพท์ในห้องทำงาน/ห้องตรวจ ควรใช้ทุกวิถีทางในการติดต่อ
• และถ้าติดต่อไม่ได้ ไม่ควรรอนานกว่า 5 นาทีในการติดต่อครั้งต่อไป
• รวมทั้งมีการกำหนดมาตรการป้องกันโดยการกำหนด รายชื่อแพทย์สำรองเพื่อติดต่อขอคำปรึกษาแทนในกรณีติดต่อกับแพทย์เจ้าของไข้ไม่ได้
2 ก่อนที่จะโทรศัพท์หาแพทย์เราควรเตรียมตัวดังต่อไปนี้
• ถามตัวเองก่อนว่าได้เห็นและประเมินผู้ป่วยรายนี้ด้วยตนเองหรือไม่??
• ทบทวนว่าได้มีการพูดคุยเกี่ยวกับสถานการณ์ของผู้ป่วยรายนี้กับพยาบาลที่อาวุโสและมีประสบการณ์กว่าหรือไม่??
• เราควรรู้ว่าเราจะรายงานแพทย์ท่านใด เช่น แพทย์เฉพาะทาง แพทย์เวร จากการที่เราทบทวนเวชระเบียน
• เรารับรู้การวินิจฉัยเมื่อแรกรับและวันที่รับไว้
• เราได้อ่านและทำความเข้าใจกับบันทึกความก้าวหน้าของแพทย์และพยาบาลที่บันทึกไว้หรือยัง
• เราเตรียมข้อมูลและสิ่งต่างๆ เหล่านี้ก่อนการรายงานแพทย์
- เวชระเบียนผู้ป่วย
- บัญชีรายการยาและสารน้ำที่ผู้ป่วยกำลังได้รับ ประวัติการแพ้ยา
- สัญญาณชีพล่าสุด, GCS, Pain Score
- รายงานผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ วันเวลาที่ตรวจและผลการตรวจครั้งที่แล้วเพื่อการเปรียบเทียบ
I : Identify
การระบุชื่อ
- ระบุตัวผู้รายงาน: ชื่อ ตำแหน่ง สถานที่ (หอผู้ป่วยไหน) และผู้ที่กำลังสนทนาด้วย
- ระบุตัวผู้ป่วย: ชื่อ อายุ เพศ หอผู้ป่วย หมายเลขห้องหรือเตียง
- แพทย์เจ้าของไข้
S : Situation
สถานการณ์ที่ทำให้ต้องรายงาน
- แรกรับวันที่...เดือน...ปี...เวลา...
- การวินิจฉัยโรค...
- อาการสำคัญ...
- ประวัติการเจ็บป่วยในปัจจุบัน พร้อมระบุเวลาที่เจ็บป่วย...
- การพยาบาลที่ได้รับ...ผลการรักษาพยาบาล...
- หัตถการที่สำคัญ...
- ผลการตรวจพิเศษ/ผลการตรวจ...ทางห้องปฏิบัติการต่างๆ...(เปรียบเทียบกับครั้งที่แล้ว)...
- สัญญาณชีพล่าสุด...GCS/Pain/Fall/Braden...
โดยสิ่งเหล่านี้มีข้อมูลอยู่ในเอกสารต่างๆในเวชระเบียนผู้ป่วย เช่น Doctor note, Nurse note, คำสั่งการใช้ยา ใบรายงานผล lab
B: Background
ประวัติเจ็บป่วย/ประวัติการรักษาโรค
- ประวัติการเจ็บป่วยในอดีต/ประวัติการได้รับบาดเจ็บ/ประวัติการผ่าตัด พร้อมเวลาที่เจ็บป่วย และการรักษาที่ได้รับ...ยาสำคัญ IV fluid Oxygen Ventilator setting หัตถการ ผลการรักษา ผลตรวจห้องปฏิบัติการ
- ประวัติการแพ้ยา (ถ้ามี)
A: Assessment
การประเมินสถานการณ์ที่เกิดขึ้น
ตรวจร่างกาย / สัญญาณชีพ / ใช้เครื่องมือเพื่อประเมินสิ่งที่เป็นปัญหาต่างๆ / ประเมินภาวะเสี่ยงที่อาจจะเกิดขึ้น / ข้อมูลด้านจิตใจ
แล้ว สรุปสิ่งที่เกิดขึ้นตามความคิดเห็นของตนเอง เช่น
“ดูเหมือนผู้ป่วยจะทรุดลง”
“คิดว่าน่าจะเกิดภาวะเลือดออก”
R : Recommendation
คำแนะนำหรือความต้องการของพยาบาล เช่น
- การย้ายผู้ป่วยไปอยู่หน่วยวิกฤต
- การเปลี่ยนแปลงคำสั่งการรักษา
- ต้องการความช่วยเหลือโดยขอให้มาดูผู้ป่วยด่วน
- การติดตามผลตรวจต่างๆ/เฝ้าระวังผลข้างเคียง/กิจกรรมเน้นเป็นพิเศษให้กับผู้ป่วยเพื่อการดูแลที่ต่อเนื่อง
- สิทธิการรักษา
ขั้นตอนการใช้ ISBAR
บันทึกการเปลี่ยนแปลงสภาวะของผู้ป่วยและการรายงานแพทย์ให้ครบถ้วน
ISBAR
จึงเป็นเครื่องมือที่สร้างความปลอดภัยให้กับผู้ป่วยผ่านการสื่อสารระหว่างกัน ของแพทย์ พยาบาล และบุคลากรในองค์กร
เพียงเปิดใจ ยอมรับฟังซึ่งกันและกัน และยึดเป้าหมายเดียวกันนั่นคือ
ความปลอดภัยของผู้ป่วย ผู้รับบริการ
